Σάββατο 21 Ιανουαρίου 2012

γύφτοι/τσιγγάνοι/αθίγγανοι/ρομά (κι αν είμαι ρομ ....μη με φοβάσαι...)


Rom : από την ομώνυμη ταινία του μενέλαου καραμαγγιώλη:

τραγουδούν Δώρα Μασκλαβάνου, Κώστας Παυλίδης σε μουσική Ν. Κυπουργού

Jastar Amenge Dur [έλα να πάμε μακριά]



ΓΚΑΤΖΟ ΝΤΙΛΟ: ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΚΟΜΑ ΓΕΛΑΣΤΟΙ ΤΣΙΓΓΑΝΟΙ



Dom za vesanje/Time of the Gypsies/ο καιρός των τσιγγάνων...


και το εμβληματικό Ederlezi...

EDERLEZI : το τραγούδι/η γιορτή της άνοιξης, του Αη Γιώργη
η μετάφραση κι η ιστορία του τραγουδιού από : wikipedia   και    stixo-mythia





ΕΞΑΝΤΑΣ: Χωρίς πατρίδα καμιά



ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ:
Οι Έλληνες Ρομ - Τσιγγάνοι [7ΗΜΕΡΕΣ Καθημερινής]


        ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ

Μπρούτζινος γύφτος -- τράλαλα! --
τρελ πηδάει κε πέρα, χαρούμενος πο δούλευε
τν μπροτζον λη μέρα
κα πού 'χει τ γυνακα του
χτμα του κα βασίλειο.
Μπρούτζινος γύφτος -- τράλαλα! --
δίνει κλοτσι στν λιο!



        ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ

...Εμένα ο ίσιος δρόμος είν' αυτός που θα με έφερνε
στους γύφτους χαροκόπους που αγεροζούν ελεύθεροι
κι από θεούς κι από ανθρώπους...



                    Η Γύφτισσα
Μωρή τσιγγάνα γύφτισσα για πιάσε µου το χέρι
πες µου κ΄ εµέ  τη µοίρα µου κανείς δε µας κοιτάζει
µου τρώει γιαγκίνι την καρδιά και το κορµί µαράζι,
κι ο λογισµός µου τι ποθώ, τι θέλω δεν το ξέρει.
Συρτό σαν άγρια µουσική γρικώ το λάληµά σου,
κ΄ είναι γητεύτρα η όψη σου,  δοξεύτρα είν΄ η ματιά σου, 
κ' είμαι πρωτάρης, ντροπαλός, τσιγγάνα καταλύτρα...
Πάμε ν' αποτελειώσης μου της μοίρας τα γραμμένα 
στη ρίζα της χοντρής ελιάς που κάνει τη μεσίτρα
σ' όλα τα ταίρια, σαν εσέ, κ' εμέ, τ' αφωρισμένα...


με μια γύφτισσα συνομιλεί κι ο Γιώργης Παυλόπουλος :

  ΤΗΣ ΓΥΦΤΙΣΣΑΣ
                
                     Στην Ανθή

Είπα σε μια Γύφτισσα
θέλω να γίνω γύφτος
να σε πάρω
Μπορείς μου λέει να φας για βράδυ
χόρτα πικρά χωρίς αλάτι
κι έπειτα να πλαγιάσεις;
Μπορώ της λέω
Μπορείς μου λέει να πλαγιάσεις
χωρίς να κλαις από το κρύο
πάνω στην παγωμένη λάσπη;
Μπορώ της λέω
Μπορείς μου λέει πάνω στη λάσπη
να μου ανάψεις το κορμί
και να το κάνεις στάχτη;
Αυτό κι’ αν το μπορώ της λέω
Μπορείς μου λέει τη στάχτη μου
να τη ρίχνεις στο κρασί σου
για να μεθάς πολύ, να με ξεχνάς;
Όχι αυτό, δεν το μπορώ της λέω
Γύφτος δε γίνεσαι μου λέει.

   

    Κ. ΠΑΛΑΜΑΣ :Ο ΔΩΔΕΚΑΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΓΥΦΤΟΥ

το κείμενο : ΕΔΩ

Ενδιαφέρουσες προσεγγίσεις από τους :


και την εργασία :

ΟΙ ΓΥΦΤΟΙ ΣΤΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ :  ΕΔΩ
                
                  ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ  
                                                           
∆υο ποιητικά κείµενα για τους Τσιγγάνους

ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ:          σελίδα   7 
O «γλωσσικός» ρατσισµός. 7
Οι Γύφτοι στη Νεοελληνική Λογοτεχνία:  Η προϊστορία του θέµατος. 17

ΚΕΦΑΛΑΙΟ   ΠΡΩΤΟ:   ΟΙ ΓΥΦΤΟΙ ΣΤΟ ∆ΗΜΟΤΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥ∆Ι. 21  

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ∆ΕΥΤΕΡΟ: ΟΙ ΓΥΦΤΟΙ ΣΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΠΕΡΑΣΜΕΝΟΥ ΑΙΩΝΑ  24

1. Αριστοτέλης Βαλαωρίτης: Αθανάσης ∆ιάκος. 24

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΤΟ:  ΟΙ ΓΥΦΤΟΙ ΣΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ  ΤΟΥ ΑΙΩΝΑ ΜΑΣ:  29

1.1. Οι γύφτοι στην ποίηση του Κ. Παλαµά 29 
1.2. Ο ∆ωδεκάλογος του Γύφτου.  30
1.2.α. Οι καταβολές. 30
1.2.β.Ο ποιητής για το έργο του. 35
1.2.γ.  Η Κριτική για το ∆ωδεκάλογο.  37
1.2.δ. Οι δώδεκα Λόγοι. 38 
1.2. ε. Η συµβολική µορφή του Γύφτου 59
1.2.στ.  Συµπερασµατικά. 63
2. Οι γύφτοι στην ποίηση του Γρυπάρη. 64 
3. Ο γύφτος του Άγγελου Σικελιανού. 66
4. Μια παρένθεση: Οι γύφτοι του Μ. Αναγνωστάκη. 71 

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΕΤΑΡΤΟ: ΟΙ ΓΥΦΤΟΙ ΣΤΗΝ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ 19ου ΑΙΩΝΑ: 73

1.  Αλέξανδρου Παπαδιαµάντη: Η Γυφτοπούλα. 73
2.  Γεωργίου ∆ροσίνη: Το βοτάνι της αγάπης.  93
3.  Γ. Βιζυηνού: Ποίος ήτον ο φονεύς του αδελφού µου. 117 
  
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΕΜΠΤΟ: Η ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΑΙΩΝΑ ΜΑΣ:
 
Κώστα Καρκαβίτσα: «Το µπουρί του Καραφάνταλου» 120
Αντ.Τραυλαντώνη: Ο Γυφτοδάσκαλος 121
Η γέννηση της προλεταριακής συνείδησης 125
1. ∆ηµήτρη Χατζή: «Ο Σιούλας ο Ταµπάκος». 125
2.  Μενέλαου Λουντέµη: Αυτοί που φέρανε την καταχνιά . 131 
3.  Μάριου Χάκκα: «Φυλετική αφύπνιση».           141 
4.  Χριστοφ.Μηλιώνη: [Οι γύφτοι στον εµφύλιο] 148
5.  Σωτ. ∆ηµητρίου: [Οι γύφτοι οργανοπαίχτες] 149

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ:  Με το λόγο του Παλαµά: 153
Οι γύφτοι γενικά. 153                
Επίθετα -χαρακτηρισµοί γύφτων 161






Κλασσικό εικονογραφημένο

Κατεβαίνουν τὶς σκάλες, ἀνοίγουν τὶς πόρτες,
βγαίνουν, ἕνας μὲ τὸ μαχαίρι κι ἕνας μὲ τὸ
ταγάρι κι ἕνας μὲ μιὰ μαγκούρα· ὁ τόπος γέ-
μίζει φυσαρμόνικες. Παιδιὰ ντυμένα μαρκι-
σίες τρέχουν ξεμαλλιασμένα, τὸ στόμα τους
μὲ κοκκινάδια.
Ἡ κακιὰ μάγισσα τοὺς ἔχει ὅλους στὸ χέρι.
Φαίνεται καθαρὰ τὸ μῆλο κι ἡ δαγκωματιά,
γιατί ὅλα τὰ παραμύθια ἔχουν ἕνα δαγκωμένο
μῆλο, κι ἡ γιαγιά μου μιὰ τσέπη γεμάτη πρό-
πολεμικὰ παιδιὰ μὲ στρογγυλὰ παπούτσια κι
ἄσπρα καπέλα. Πεισματάρικες πεφανέικες
φάτσες τοῦ χίλια ἐνιακόσια τριάντα.
Καθαροδευτέρα. Φωτογραφία ἀπὸ τὴν ἐκδρο-
μὴ τοῦ Σωματείου. Οἱ ἄντρες κοιτᾶνε ἴσια
μπροστὰ κι ἀγριεύονται. Ὁ Παναγής, ὁ Σταύ-
ρακας, τὸ Μαρικάκι.
Ἔλεγε πὼς τὴν κάναν νύφη ἕντεκα χρονῶν,
ὅλο τὸ σόι μὲ τὸ ζόρι. Μετὰ διαδώσανε πὼς
κλέφτηκε, γιατί ἡ σταυροβελονιὰ εἶναι ἕνα
παλιὸ ἑλληνικὸ κέντημα, ποὺ τοὺς κάνει ὅλους
τετράγωνους κι ἄγαρμπους, ὥσπου ἀνοίγει μιὰ
πόρτα, καὶ βλέπεις κάποιον, μαχαιρωμένο.
Εἶναι λοιπὸν περίεργο πὼς ὅλα τοῦτα βρίσκου-
νὲ δρόμο καὶ ξαναγυρνᾶνε μὲς στὸν ὕπνο σου,
ἐκεῖ ποὺ πᾶς πιὰ νὰ σιγουρευτεῖς ὅτι ἡ μάνα
σου σ’ ἀγόρασε ἀπὸ κάτι γύφτους.
                                     Τζένη Μαστοράκη




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου