Σάββατο 3 Μαΐου 2014

ρίτσος-ξενοφώντας: τριάκοντα τύραννοι

 Γιάννης Ρίτσος
                                                               Μετά την ήττα

στερ’ π’ τήν πανωλεθρία τν θηναίων στούς Αγός Ποτα-
μούς, καί λίγο
ργότερα
μετά τήν τελική μας ττα,- πνε πιά ο λεύθερες κουβέντες
μας, πάει κι
Περίκλεια αγλη,
νθηση τν Τεχνν, τά Γυμναστήρια καί τά Συμπόσια τν
σοφν μας. Τώρα
βαριά σιωπή στήν γορά καί κατήφεια, κι συδοσία τν
Τριάντα Τυράννων.
Τά πάντα (καί τά πιό δικά μας) γίνονται ρήμην μας, χωρίς
καθόλου
τή δυνατότητα μι
ς κάποιας προσφυγς, μις περάσπισης
πόλογίας,
μις στω τυπικς διαμαρτυρίας. Στή φωτιά τά χαρτιά καί τά
βιβλία μας·
κι τιμή τς πατρίδας στά σκουπίδια. Κι ν γινόταν ποτέ νά
μς πέτρεπαν
νά φέρουμε γιά μάρτυρα κάποιον παλιό μας φίλο, ατός δέ θά
δεχόταν πό φόβο
μήπως καί πάθει τά δικά μας - μέ τό δίκιο του νθρωπος.
Γι’ ατό
καλά εναι δ - μπορε καί ν’ ποχτήσουμε μιά νέα παφή
μέ τη φύση
κοιτώντας πίσω πό τό σύρμα να κομμάτι θάλασσα, τίς πέ-
τρες, τά χορτάρια,
κάποιο σύννεφο στό λιόγερμα, βαθύ, βιολετί, συγκινημένο. Κι
σως
μιά μέρα νά βρεθε νας νέος Κίμωνας,* μυστικά δηγημένος
πό τόν διο ιτό, νά σκάψει καί νά βρε τή σιδερένια αχμή άπ’
το δόρυ μας,
σκουριασμένη, λιωμένη κι ατήν, καί νά τήν κουβαλήσει πίση-
μα
σέ πένθιμη
δοξαστική πομπή, μέ μουσική καί στεφάνια στήν
θήνα.


Λέρος, 21.ΙΙΙ.1968


Προτείνεται να ακουστεί πρώτα η υποβλητική μελοποίηση του Δήμου Μούτση




Εκκίνηση προσέγγισης από παρακειμενικά στοιχεία:
      τόπος-χρόνος συγγραφής [Λέρος, 1968]

Αφού οι μαθητές αντιληφθούν ότι το ποίημα του Ρίτσου γράφεται σε τόπο εξορίας και μιλάει με αφορμή τους τριάκοντα της αρχαιότητας για τη σύγχρονή του χούντα των συνταγματαρχών,
αναζητούν κοινά στοιχεία με κείμενο Ξενοφώντα.


Παράλληλα σχολιασμός α' πληθυντικού προσώπου και εντοπισμός ειρωνείας σε ποίημα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου